Nasza posesja jest usytuowana na Pojezierzu Lubuskim, bogatym w jeziora, lasy i grzyby – w centrum Gryżyńskiego Parku Krajobrazowego, w bezpośrednim sąsiedztwie lasów, łąk i torfowisk. Dom  jest położony w centrum malowniczej wsi Gryżyna położonej nad jeziorem Kałek, przy czym lokalizacja gwarantuje dużą intymność. 
W odległości ok. 1200m znajduje się jezioro,  gdzie skorzystać Państwo z dobrze utrzymanego kąpieliska (1 klasa czystości wody) i czystej plaża. Tam też można wypożyczyć wodny sprzęt sportowy. 
Około 100 m od naszego Domu jest stadnina koni „Rancho Gryżyna”, gdzie można skorzystać z nauki jazdy konnej, przejażdżki rekreacyjnej.

W niedalekiej okolicy znajdują się bunkry Międzyrzeckiego Rejonu Umocnień, jak i tereny spływów kajakowych.

  

Wypoczynek nad jeziorem

Jezioro Gryżyńskie należy do najczystszych i najpiękniej położonych akwenów środkowego Nadodrza. Znajduje się ono w północnej części malowniczego Gryżyńskiego Parku Krajobrazowego. Akwen nie ma żadnego powierzchniowego dopływu, kontaktuje się jednak w dużym stopniu z wodami podziemnymi. Dzięki temu w jeziorze znajdują się niezliczone ilości ryb, które można łowić z wielu stanowisk położonych wzdłuż linii brzegowej. Nad jeziorem mają Państwo możliwość skorzystania z dobrze utrzymanej plaży należącej do Ośrodka Wczasowego oraz baru. Na ośrodku, mogą Państwo również wypożyczyć za niewielką opłatą wodny sprzęt sportowy (rowery wodne, kajaki).

 

Spływy kajakowe

Dla naszych gości możemy zaproponować pomoc w organizacji spływów kajakowych kanałami położonymi w okolicy Lubrzy (dojazd ok. 20 min). Imprezy tego typu mogą być jedno lub dwudniowe. Podczas takich eskapad, trwających około 6 – 8 godzin będą mieli Państwo poznać uroki okolicznej przyrody, podglądać bobry w ich naturalnym środowisku, oraz poobcować z przyrodą w całkowitej głuszy.

 

  

Gry wojenne paintball

Dla ludzi lubiących akcję i prawdziwą adrenalinę, proponujemy sprawdzony sposób na rozruszanie zastałych mięśni. Realność pola walki i prawdziwe wojskowe mundury spowodują, że każdy poczuje ducha walki. Gwarantowane 100% adrenaliny! Sprawdź się ze swoją drużyną! Zabawa jest organizowana na poligonie około 15 km od naszej posesji. W szczególnych przypadkach, jest możliwość organizacji na miejscu.      

 

Zwiedzanie bunkrów Międzyrzeckiego Rejonu Umocnień

Międzyrzecki Rejon Umocniony to zbudowany przez III Rzeszę najbardziej zaawansowany technicznie niemiecki system fortyfikacji, jeden z najciekawszych tego typu obiektów na świecie. MRU to około 100 obiektów fortyfikacyjnych naziemnych, labirynty podziemnych tuneli i korytarzy sięgających do 40 metrów w głąb ziemi, jak również kanały strategiczne. Zespół fortyfikacji wojennych wzniesionych na rozkaz Hitlera w latach 1934-38. Bunkry wchodzą w skład tzw. pancerwerków (Panzerwerk) czyli dzieł pancernych. Są to budowle bojowe z żelbetu i stali, połączone podziemnymi korytarzami uważanymi za najdłuższy na świecie system obronny. Dziś system podziemnych tuneli tworzy trasę turystyczną. 

 
Spacery i wycieczki rowerowe

Okoliczne przepiękne tereny leśne, umożliwiają organizację wycieczek rowerowych i pieszych – począwszy od łatwej trasy dookoła jeziora, aż po dłuższe wycieczki po całym Gryżyńskim Parku lub nad okoliczne jeziora w Niesulicach, Lubrzy czy też Łagowa. Dlatego też, specjalnie dla Państwa istnieje możliwość wypożyczenia rowerów – zarówno typu „damka”, jak i „góral”. Każdy z rowerów wyposażony jest w dobrej klasy przerzutki oraz odpowiednie opony ułatwiające jazdę po lesie.    

 

 
Grzybobrania

W okresie wysypu runa leśnego proponujemy Państwu spacery w bogate w grzyby i jagody ostępy leśne. Podczas grzybobrania mają Państwo możliwość niezakłóconego poszukiwania runa, gdyż obszar Puszczy Rzepińskiej, bardzo bogatej w grzyby, jagody, rozciąga się na w ciągłym obszarze przeszło 120 tys. ha, od Świebodzina aż do granicy polsko- niemieckiej. Po wyczerpujących spacerach w sezonie jesienno- zimowym, zapraszamy Państwa do wypoczynku i regeneracji sił w saunie fińskiej umieszczonej w naszym domu.  

 

 Pieczony prosiak lub dziczyzna

Jeżeli podczas urlopu, przejadło się już Państwu jedzenie z grilla, możemy zorganizować specjalną wieczorną imprezę, na której głównym punktem menu będzie – do wyboru – pieczony dzik lub prosię. Mięso jest odpowiednio wcześniej przygotowane i upieczone w piecu chlebowym, a następnie podpiekane nad ogniskiem. Dzięki temu, przygotowane danie nie ma sobie równych w smaku.

 

 

Aleje dębowe

Rodzina Hohennzolernów założyła aleje dębowe, które stały się charakterystyczne dla krajobrazu Gryżyńskiego Parku. Są to cztery aleje składające się z dębów szypułkowych, skupiające do 300 sztuk drzew. Wiek dębów określa się na około 150 -200 lat. Ich wysokość wynosi ponad 20-25 metrów, a obwód od 180 do nawet 400 cm. W dawnych czasach były symbolami bytności właścicieli, obecnie są wpisane do Rejestru Zabytków Przyrody. 

 

 

Pałac Myśliwski

Pałac usytuowany jest we wschodniej części wsi. Jest obiektem zabytkowym. Został zbudowany w 1820 roku na zlecenie księcia Hohennzolerna, posadowiony na barokowych murach siedziby Morstinów. Był to parterowy obiekt z łamanym dachem, poroża jeleni zdobiły elewację, podkreślając przy tym jego myśliwski charakter. Na przełomie XIX-XX wieku został przebudowany. Po II Wojnie Światowej do 1971 roku w obiekcie znajdowało się nadleśnictwo. W 1980 roku pałac przejął prywatny właściciel, który zaadoptował go na pensjonat.

 

Mauzoleum rodziny Hohennzolernów

W północnej części Parku Pałacu Myśliwskiego, w 1872 roku, na jednym ze zboczy powstało rodzinne mauzoleum Hohennzolernów. Mauzoleum zostało zbudowane w prostych, klasycystycznych formach.

 

 

Ruiny młynów wodnych

Na Gryżyńskim Potoku w latach 50 oraz 60-tych funkcjonowały trzy z sześciu młynów wodnych: Młyn Strzelnik, który nawiązywał swoją formą architektoniczną do zabudowań wiejskich; Młyn Zaskórz; Czerwony Młyn, który swoją nazwę zawdzięcza wypływającej czasami wodzie o rubinowej barwie, przez wytwarzane w młynie samodziały w kolorze czerwonym;

Od Gryżyny, wzdłuż doliny rzeki, wiodła droga łącząca wszystkie młyny. Do dnia dzisiejszego zachowały się jedynie ruiny i stopnie piętrzące wodę rzeki.

 

Cmentarz gryżyński

Na cmentarzu przetrwały protestanckie nagrobki. Najczęściej są to mogiły w kamiennym obramowaniu znaczone motywem liścia dębu lub symbolami nadziei na życie wieczne. Na gryżyńskim cmentarzu można znaleźć cokoły grobów symbolizujące pnie drzew.

 

 

 

Położenie i historia Gryżyny

Wieś Gryżyna położona jest nad jeziorem Kałek, w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Bytnica, na trasie między Krosnem Odrzańskim a Świebodzinem. Jest otoczona lasami Gryżyńskiego Parku Krajobrazowego.

Po raz pierwszy o Gryżynie wspomniano w historycznych dokumentach pod koniec XV wieku. W 1500 roku wieś tą zamieszkiwała rodzina Schlichtingów, którzy zaczęli gospodarować ziemię. Wojna trzydziestoletnia (1618- 1648) nie ominęła Gryżyny, niszcząc jej zabudowania. Pod koniec 1640 roku, Schenkendorfowie, którzy byli właścicielami wsi, wybudowali papiernię, z produktów której korzystała krośnieńska drukarnia, podnosząc w ten sposób finanse majątku. W późniejszych latach do Gryżyny dotarli Arianie, zwani braćmi polskimi, którzy utworzyli w niej blok niemiecki. W XVIII- XIX w. była własnością hrabiego Piotra Birona, a następnie jego córki Pauliny.

W pierwszej połowie XIX wieku wieś została włączona do Księstwa Bytnickiego, którego właścicielami książęta Hohenzollern- Sigmaringen. ?We wsi wybudowane zostały 43 zagrody chłopskie, istniała kuźnia, młyn wodny, papiernia i  kościół. Na wzniesieniu usytuowano cmentarz . Założyli również aleje dębowe, które dziś są pomnikami przyrody. W 1840 roku książę Hohennzolern wybudował pałac myśliwski, który dobrze wkomponował się w otoczenie wsi. W 1944 roku przebywał w nim Benito Mussolini. Obok dworku założono park przypałacowy. W 1872 roku, na jednym ze zboczy parku powstało rodzinne mauzoleum Hohennzolern.

W 40tych latach XIX wieku część dóbr gryżyńskich wykupił nadleśniczy Krause, dzięki któremu nastąpił rozkwit gospodarczy. We wsi znajdował się browar, gorzelnia, cegielnia oraz huta szkła, które nie przetrwały do dnia dzisiejszego. ?Z dna jeziora Kałek wydobywano kredę jeziorną i prażono w wapiennikach uzyskując wapno? , przemysł ten również nie przetrwał. Krause zlecił również wykonanie zameczku, którego projektantem był Hugo Licht. Była to ?dwubryłowa budowla, prawie całkowicie pozbawiona dekoracji. Dach ukrywała korona murów zwieńczona krenelażem. Narożniki zameczku opinały wieloboczne sterczyny w kształcie wieżyczek. Całości dopełniały prostokątne dwu i trójdzielne okna zwieńczone załamanymi gzymsami. Obiekt ten górował nad doliną. Niestety, po II Wojnie Światowej został on rozebrany.

Bogata historia wsi wpłynęła na jej obecny charakter i kształt. Jest wsią wypoczynkową, nastawioną na turystów, a dawne budowle wsi stały się obiektami atrakcyjnymi turystycznie.

Obecnie we wsi znajdują się ośrodek wczasowy, Rancho Jeździeckie, Pałacyk Myśliwski z parkiem i kryptą Hohennzolernów, Całoroczny Dom Wakacyjny, jeden sklep z barem czynnym w sezonie, kościół, dom oazowy oraz cmentarz, a także leśniczówka obsługująca dewizowych myśliwych. Wieś liczy ok. 140 mieszkańców. Część osób zamieszkujących wieś stanowią ludzie, którzy wykupili gospodarstwa lub domy i traktują je jako letniskowe. Wieś zamieszkuje dwóch rolników, którzy uprawiają okoliczne pola. O tym, że lasy Gryżyńskiego Parku Krajobrazowego są bogate w zwierzynę, można się przekonać podczas leśnych wędrówek. Zwierz jest czasami widoczny gdy umyka przed ludźmi, ale łatwiej spotkać jego liczne tropy, które zostawia na wilgotnej i miękkiej ziemi. W zagłębieniach, w których przez cały rok zbiera się woda, w kałużach i bajorkach, na obrzeżach strumieni i zbiorników wodnych widać świeże Bobrzyka. Plastyczne błoto często zachowuje kształt dzika lub jelenia, które zażywały kąpieli i robiły sobie błotny kostium, chroniący przed dokuczliwym latem czy też owadami.

Walory wypoczynkowe:

We wsi Gryżyna walorami wypoczynkowymi, które pozwalają na regenerację sił psychofizycznych, są cisza i spokój, korzystne warunki klimatyczne regionu  – we wsi panuje mikroklimat śródleśny z wiatrem i nasłonecznieniem charakterystycznym na terenów równinnych, a uzdrawiające warunki mikroklimatyczne znane są i doceniane przez turystów. Przyjeżdżające na wakacje, chore na schorzenia dróg oddechowych dzieci szybko rezygnują z inhalatorów.  Z kolei okolice Gryżyny obfitują w liczne jeziora, stawy, lasy, które umożliwiają uprawianie aktywnej turystyki.

Środowisko naturalne:

Wyjątkowo czyste powietrze we wsi Gryżyna spowodowane jest brakiem w okolicy większych aglomeracji, działalności przemysłowej, dróg komunikacyjnych typu drogi szybkiego ruchu czy autostrady. Według badań przeprowadzonych w 2000 roku przez Wojewódzki Ośrodek Inspektoratu Środowiska pomiar koncentracji zanieczyszczeń wynosił kilka procent dopuszczalnego stężenia. Jakość wód w okolicy plasuje je w 1 klasie czystości. 

Jezioro Gryżyńskie

Jezioro Kałek (zwane również Wapienne, Gryżyńskie) - jest  to jezioro rynnowe położone we wschodniej części Gryżyńskiego Parku Krajobrazowego. Jego powierzchnia to 22ha, a maksymalna głębokość wynosi 23,8 m. Jest naturalnym, polodowcowym oraz odpływowym zbiornikiem. Akwen nie ma żadnego powierzchniowego dopływu, zasilane jest wodami podziemnymi. Jezioro otaczają sandrowe pagórki o wysokości do 35 m. Linia brzegowa jest bardzo ciekawa, porośnięta lasem. Występuje tu niezliczona ilość gatunków ryb m. in. węgorze, szczupaki, karasie, okonie i liny. Dookoła jeziora prowadzi ścieżka spacerowa. Nad północnym brzegiem jeziorem istnieje plaża należąca do Ośrodka Wczasowego, gdzie znajduje się stumetrowy pomost. Za niewielką opłatą można wypożyczyć sprzęt wodny.

Gryżyński Park Krajobrazowy:

Gryżyński Park Krajobrazowy został utworzony 15 kwietnia 1996 roku na powierzchni 2755 ha w celu zachowania wartości przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych Rynny Gryżyńskiej. Jest najmniejszym Parkiem Krajobrazowym położonym w województwie lubuskim. Rozciąga się na terenie czterech gmin: Bytnica, Krosno Odrzańskie, Sulechów oraz Skąpe. Otula on dwie wsie: Gryżynę oraz Grabin. Nadleśnictwo w Bytnicy i Sulechowie administruje lasy Parku. Bogactwo i różnorodność form powierzchniowych jest wynikiem działalności lodowca, a zwłaszcza jego topniejących wód.

Na terenie Parku znajdują się użytki ekologiczne:

1. Gryżyński Wąwóz- jego powierzchnia wynosi 3,66 ha, powstał wskutek działalności wód płynących po ustąpieniu lodowca, a przed pojawieniem się szaty roślinnej;
2. Gryżyńskie Szuwary- obszar o powierzchni 32,86 ha położony w rynnie polodowcowej w pobliżu źródeł Gryżyńskiego Potoku, przeważają tu zabagnione łąki oraz luźne zakrzaczenia olchowe i wierzbowe. Podmokły i niedostępny teren stanowi ostoję zwierzyny, a przede wszystkim bobra, wydry, żurawia;
3. Bagno Żurawinowe- torfowisko o powierzchni 2,81 ha, na którym rosną cenne gatunki roślin tj. rosiczka, żurawina, modrzewnica, bagnica torfowa.
4. Dodatkowo w Gryżyńskim Parku ochroną objęto dąb szypułkowy oraz aleje dębów szypułkowych, a także znajduje się strefa ochrony gniazd orła bielika.

Flora GPK jest bardzo bogata. W lasach dominują bory sosnowe. Mniej licznie występują buki, dęby, daglezje, świerki, sosny wejmutki, sosny czarne, a w runie leśnym mchy, widłaki, jagody czarne, borówki i żurawiny. GPK obfituje w gatunki grzybów jadalnych np. borowiki, podgrzybki, kurki, rydze oraz smardze.

Świat fauny jest również bardzo obfity. Lasy zamieszkują dziki, jelenie, sarny, lisy, jenoty, zające, a także wilki. Występują tu liczne siedliska bobrów, gniazdują bociany białe i czarne, orły bieliki, rybołowy, łabędzie, dzikie kaczki, żurawie, czaple siwe, perkozy czy kormorany. W rzekach czy jeziorach są pstrągi, węgorze, karasie, sandacze, szczupaki, okonie oraz liny.

Gryżyński Park Krajobrazowy jest idealnym miejscem do uprawiania turystyki pieszej czy rowerowej. W Parku wyznaczono wiele szlaków turystycznych. W północnej jego części rozpoczyna się ścieżka przyrodnicza, która jest poprowadzona przez: Ośrodek Wypoczynkowy, ruiny Młyna Strzelnik,  Wąwozy, Gryżyńskie źródła,  Torfowisko niskie,  Kemowy próg,  ruiny Młyna Zaskórz,  Wał w rynnie, Staw Bartno,  Jezioro Kałek. Na ścieżce znajdują się tablice informacyjne dotyczące przyrody parku i gospodarki leśnej. Jej długość wynosi 7,5 km., a czas wędrówki ok. 3,5 godzin. Na terenie Parku znajduje się także szlak czarny, oznakowany przez PTTK, o długości 26 km. I prowadzi on przez: Rynna Gryżyny – Ołobok bunkier ze śluzą – jezioro Niesłysz – Kalinowo – Błonie – Gryżyna – Grabin – pn. kraniec jez. Jelito – Stacja PKP Radnica. GPK wydaje się być najlepszym miejscem dla miłośników zbierania runa leśnego. W sezonie Park odwiedzają nawet mieszkańcy Mazowsza, Śląska czy Poznania.